#5 Weekendtrips en sporten

Heya!

Met muziek op en spierpijn in mijn hele lichaam schrijf ik deze volgende blog! Ik heb zo ontzettend veel leuke dingen gedaan afgelopen dagen, die deel ik graag met jullie.

Vorig weekend heb ik mijn eerste weekendtrip gemaakt! Ik had zowel zaterdag en zondag vrij gevraagd en G vond dat goed. Zo zijn we vrijdagavond naar Raglan gereden, zo’n 3 uur ten zuiden van Auckland, aan de westkust. Ik ging samen met twee andere au pairs, die ik inmiddels vriendinnen kan noemen. Sophia en Maren zijn 19 en 20 en allebei uit Duitsland maar ook hier voor een jaar als au pair.

Na een goede en lange nacht zijn we zaterdagochtend opgestaan in ons hostel en hebben we lekker ontbeten voor een drukke dag in het vooruitzicht. ‘S ochtends zijn we naar de Bridal Veil falls gereden, dat is een supermooie waterval van 55 meter. (Kijk bij foto’s om deze te zien!!) We moesten weer op tijd terug zijn omdat Sophia en Maren een surfles hadden ‘s middags. Ik wilde ook heel graag surfen maar door mijn gezondheid leek dat niet zo’n heel goed idee (weer een ander verhaal). Het was het hele weekend super mooi weer en ik heb genoten om te zien hoe zowel Sophia als Maren allebei konden staan op hun surfboard aan het einde van de les! Het strand was prachtig en we besloten om terug te gaan om in het hostel avondeten te maken en dan met de ondergaande zon op te eten op het strand. Zo gezegd, zo gedaan. Met pasta, een kleedje, appelsap uit een mega fles en een cake als toetje hebben we lekker gegeten met de prachtige ondergaande zon. Moe maar voldaan zijn we in het schemerdonker naar het hostel gereden om daar wat te relaxen en vroeg te gaan slapen.

De volgende ochtend hebben we gekanood! We wilden heel graag naar de Pancake Rocks maar helaas waaide het te hard en konden we niet de zee op. Wel hebben we in een soort uiterwaard gevaren, met aardig hoge golven en een harde wind en stroming maar dat was super cool. ‘S middags wilden we naar het stadje, dat we al even gezien hadden de vorige dag en erg leuke winkels had. Daarnaast was er ook een gezellige creatieve markt waar we, ieder bij een ander marktkraampje, lunch hebben gehaald. Op de weg terug zouden we dicht langs Hamilton rijden en we besloten wat eerder te gaan om Hamilton te kunnen zien, een leuke stad maar niet heel speciaal. De weg terug was super mooi met ondergaande zon en goede muziek in de auto.

Daarnaast heb ik ook wat meer sporten uitgeprobeerd. Zo ben ik vorige week naar een indoor klimhal gegaan. Met een tuigje om en vertrouwen in de persoon die het touw vast heeft zo hoog mogelijk klimmen, blijkt best mijn ding. Ik hou altijd al van klimmen in de bergen en berggeitje spelen, dit was natuurlijk heel anders maar zo gaaf! Het ging me best goed af en ik ben bijna alle keren helemaal tot boven geklommen. De pijnlijke armen, schouders en benen was het zeker waard door de gezelligheid en voldoening, ik ga dit vaker doen!

Over twee weken is het hier schoolvakantie. De kinderen gaan dan altijd naar het zuidereiland om hun vader te zien, daardoor ben ik dus vrij. Ik wilde graag het noordereiland zien en gelukkig heb ik wat andere au pairs gevonden die ook vrij zijn en samen zijn we super druk met het plannen van de vakantie. Het plan is om via de oostkust naar Wellington te rijden en dan via de zuidkust naar New Plymouth om dan via Lake Taupo te rijden naar Auckland terug.

Ook ben ik natuurlijk nog veel met de kinderen bezig en nu het weer hier zo verbeterd spelen we veel buiten. Afgelopen weekend heb ik zelfs in een korte broek rondgelopen. De kiwi’s doen dat sowieso veel sneller, je ziet met 16 graden al veel korte broeken met bijvoorbeeld een sweater. En op dagen dat het dan net 18 of 19 graden is ‘s middags zie je mij ook in zo’n korte broek haha! Heerlijk dat de zomer eraan komt, het is echt te merken.

Ik las in de reacties wat opmerkingen over de kauri boom die in gevaar is. De kauri tree is een inheemse en eeuwenoude boom die ontzettend oud en groot kan worden. Ik heb er nog geen gezien omdat er nu ook veel tracks dicht zijn om deze boom te beschermen. Er is namelijk een ziekte die verspreidt wordt via aarde. Bij de tracks die wel open zijn is vaak een emmer met een borstel en desinfectiemiddel aanwezig om je schoenen schoon te maken voor en na het bewandelen van de track. Hier kan je meer lezen : https://www.aucklandcouncil.govt.nz/environment/plants-animals/pests-weeds/Pages/protect-our-kauri-trees.aspx

Zo, veel positiviteit deze keer haha. Ik merk dat ik heel blij wordt van het mooie weer en de gezellige uitjes met vriendinnen. Vergeet niet om de foto’s te bekijken, ik heb nog niet alle foto’s van het Raglan weekend dus die zal ik uploaden zodra ik ze heb. Bedankt voor alle reacties weer, ik kan niet zo goed antwoorden via hier maar vind het heel leuk om te lezen.

Oja, en bedankt voor de brieven! Mocht je ook wat willen sturen (vind ik ontzettend leuuuuuk) dan kan je even het adres vragen aan papa of mama, zo blijft het een verrassing voor me!

Heel veel liefs en spierpijn knuffels van the kiwi in the making,

Sylke

#4 Piha beach, coffeegroups, heimwee en genieten

Hoihoi!

Weer een blog van mij, mijn plan is om er iets meer te schrijven en dan iets korter te maken, hopelijk lukt dat ook! Deze blog is van een paar weken geleden maar ben ik vergeten te posten, dus hier is die dan. Ik weer supermooie en leuke dingen gedaan. Zo heb ik al een paar keer een coffeegroup bijgewoond en ben ik naar verschillende stranden gegaan. Lees hier hoe mij dat bevallen is en vergeet ook niet de prachtige foto’s erbij te bekijken.

Een paar weken geleden heb ik op mijn vrije woensdag afgesproken met een Duitse au pair. We wilden samen wat tracks wandelen en vooral de natuur ontdekken. Helaas zijn er momenteel veel tracks dicht doordat de Kauri boom in gevaar is, maar we hebben toch een mooie route naar de ‘Waitakere dam’ gevonden. Deze dam is in de Waitakere Ranges, een natuurgebied op zo’n 20minuten rijden vanaf mijn huis. De weg is aardig bochtig en heuvelachtig en het uitzicht was adembenemend mooi, waardoor we er iets langer over deden omdat ik vaak de auto langs de weg heb gezet om even stil te kunnen staan en te genieten. We hebben de auto geparkeerd op de parkeerplaats en hebben een halfuur naar de dam gelopen, daar was het super mooi en hoog. Soms waren er wat kleine paadjes waar je tussen de planten liep maar de track om het meer heen was helaas ook gesloten. Daarna zijn we teruggelopen en na een heleboel andere stops kwamen we uiteindelijk aan in Piha Beach. De stranden aan de westkust hebben zwart zand, wat dus ook heel heet wordt in de zomer. Het was prachtig en in de zomer ga ik er zeker nog een keer heen om te zwemmen (of surfen!)

Elke week is er een coffee group. Die zijn overal in Auckland en die van mij is het dichtste bij in Titirangi, zo’n 20min rijden. Een andere au pair uit de buurt en ik rijden altijd samen heen en terug. Elke week zijn we met zo’n 20 meiden (er zijn nou eenmaal niet zo veel mannelijke au pairs) en ontmoeten we in een café met de lekkerste warme chocomel. Daar heb ik nu heel veel nieuwe meiden ontmoet en het is super leuk om verhalen en ervaringen uit te wisselen en nieuwe gezichten te zien. Zo heb ik met een groepje al plannen gemaakt voor een breakfast/brunchdate.

En toen kwam ook de heimwee.. soms is het mijn familie, die ik graag een knuffel zou willen geven of gewoon heel even zou kunnen zien. Een ander moment zijn het vriendinnen, waarvan ik niet hoef te twijfelen of ze me wel aardig genoeg vinden om nog een keer af te spreken. En soms zijn het gewoon de kleine 'doodgewone' dingetjes; niet elke keer hoeven nadenken aan welke kant van de weg je moet lopen of rijden, zonder nadenken je perfect kunnen uiten, niet af hoeven vragen wat je vandaag nou weer van je leven moet maken. Een vaste routine met bekende mensen en een vast doel is misschien wel saai en demotiverend, maar ook fijn en makkelijk. Ik vind het soms wat lastig om hier overal het beste uit te maken, wat wel mijn doel is. Maar gelukkig heb ik nog een heel jaar over, een paar geweldige vakanties op het oog en hopelijk nieuwe goede vriendschappen. Het heeft even tijd nodig natuurlijk, maar ik sta er positief in en heb vertrouwen, het is niet voor niets een avontuur als het allemaal van een leien dakje gaat.

Daarom is het belangrijk om juist te genieten van alles om mij heen. Ik geniet van de kleine dingen, van de warme chocomel mét mini-marshmallows - die eigenlijk voor de kinderen bedoelt zijn maar ik ook heel lekker vind (en zolang ben ik ook nog niet volwassen ;). Ik geniet van de mooie dagen met de stralende zon of van de dagen dat het bewolkt is en ik binnen met een dekentje en mijn boek op een kleedje voor de kachel zit. Ik geniet van de kinderen, die ineens onverwachts kunnen lachen of die door de kleinste dingetjes laten zien dat ze mij aardig vinden. Ik geniet van de goede gesprekken bij mijn kopje chocomel met mijn gastmoeder en haar reizen waar zij dan ook weer terug aan denkt en van geniet. Ik sta stil in het park terwijl ik dit lopend schrijf omdat ik geïnspireerd word door de natuur om me heen, het water wat langzaam vloed wordt en de vogeltjes die de zon begroeten. Ik sta stil bij wat ik nu gedaan heb en hoe dankbaar ik me wel niet voel dat ik zelf dit avontuur ben aangegaan en me niet heb laten tegenhouden, dat ik in mijn eentje mijn droom ben nagegaan en hier nu, in het prachtige Nieuw-Zeeland, mijn wensen waar kan maken.

Bedankt voor het lezen, seeya soon!

X Sylke

#3 Mijn dagelijkse leven en de eerste tripjes

Heya!

Deze keer zal ik schrijven over mijn dagelijkse routine zodat jullie een beetje een beeld kunnen krijgen van mijn werk als au pair. Daarnaast heb ik ook al wat meer gezien van het land en met de trein gereisd!

Ik heb een werkweek van 30 uur waarbij ik vier schooldagen werk en één dag in het weekend. Daarnaast krijg ik 4 weken betaald vakantie, maar ik heb zelf ook alle schoolvakanties vrij! Genoeg vrije tijd dus.

Ik moet ‘s ochtends alles klaarmaken voor de kinderen en ze naar school brengen omdat de moeder al heel vroeg weggaat, zodat ze eerder thuis kan komen. Ik heb de wekker om 6.30, zorg dat ik eerst zelf klaar ben en dan maak ik de kinderen wakker en geef ze ontbijt. Vaak is Ethan al wakker en heeft hij zichzelf aangekleed en kijkt hij tv. Ik probeer de kamers wat op te ruimen en het bed op te maken. Ondertussen vermaken ze zichzelf, elkaar of doet de tv dat voor hun haha. Allebei de kinderen krijgen lunchboxes mee voor op school, die vul ik met fruit, een sandwich of quice, zelfgemaakte muffin, appelmoes, yoghurt en een snack, maar dit kan ook varieren en mag ik een beetje creatief in zijn. Als ze dan eenmaal het eten op hebben is het nog klaarmaken voor school, tanden poetsen, haar borstelen, dat van Alanah in een staartje doen (wat ze vaak niet wilt), sokken en schoenen aan. Je zou denken dat dat zo gedaan is, maar ik moet er al snel een halfuur voor uittreken.. de kinderen zijn 's ochtends niet zo snel en al helemaal niet bij dit soort kleine dingetjes waar ik ze vaak bij moet helpen. Maar als dan alles gelukt is rond 8 uur, rij ik de kinderen naar school. Ik parkeer op het schoolterrein en breng Ethan naar de kinderdagopvang, soms gaat Alanah mee en andere dagen loopt ze zelf al naar school. Dan rij ik weer naar huis en rond half 9 heb ik tijd voor mezelf!

Ik heb dan een paar uur vrije tijd thuis, totdat ik de kinderen weer op moet halen. Het verschilt een beetje wat ik doe in die tijd. Als het mooi weer is ga ik vaak naar buiten met de hond om een stukje te wandelen of te spelen op de heuvel achterin de tuin. Ik eet mijn eigen ontbijt en maak eigenlijk altijd een smoothie. Daarnaast probeer ik wat creatiefs te doen of wat te tekenen of schrijven. Soms kijk ik een serie of film en op andere momenten ben ik iets aan het bakken. Daarnaast doe ik ook wat huishoudelijke klusjes, zoals de was opvouwen en wegleggen, die G ‘s ochtends uit de wasmachine heeft gehaald, elke week stofzuigen, vaatwasser in en uit ruimen etc. Niet heel lastig dus :).

Om kwart voor 3 ga ik weer naar school met de auto en dan ontmoet ik Alanah eerst op de speelplaats waar ze meestal een halfuur speelt met haar Iraanse vriendin Baran, en ik zit dan vaak met haar moeder te kletsen, wat niet altijd vloeiend gaat aangezien hun gezin pas voor 6 maanden in Nieuw-Zeeland is. Na een halfuurtje halen Alanah en ik Ethan van de kindy naast de school. Dan rijden we naar huis en spelen ze wat samen, krijgen ze een snack en als G dan niet thuis is verzorg ik het eten voor de kinderen. Maar vaak is G al rond een uur of 5 thuis. Op dat moment is dan mijn werkdag afgelopen maar ik vind het nog wel gewoon gezellig om in de woonkamer bij de kinderen te zitten en zelf ook avondeten te nemen en met G te praten over onze dagen en vanalles en nogwat. Om 6 uur gaan de kinderen onder de douche en legt G ze in bed, vaak komt Alanah dan naar mij toe om te vragen of ik haar een verhaaltje voor wil lezen en dat vind ik zelf ook leuk. Als je denkt dat je dan een rustige avond hebt zonder kinderen, dan heb je het mis. De kinderen vinden het gezellig om samen nog stiekem in een slaapkamer te spelen en Alanah wil de laatste tijd dat we haar wiskunde sommetjes geven. Gelukkig wordt Ethan na een halfuur moe (of G zorgt dat ze op hun kamer blijven) en dan hoor je hem zachtjes snurken en haar tegen zichzelf en de lego praten :).

Meestal zitten G en ik dan in de woonkamer wat te lezen of kletsen met een kopje thee. Omdat G zo vroeg op staat voor werk is het ookal vroeg bedtijd voor haar, rond 8 uur ga ik dan ook naar mijn eigen kamer om nog wat te lezen en dan is het al lampen uit en slapen maar!

De dag dat ik in het weekend werk is meestal zondag en dan ga ik de hele middag naar een park (of met slecht weer een indoor playground) met de kinderen, zo heeft G wat tijd om aan haar studie te werken. Dat is echt super chill want ik zorg dat de kinderen weten waar ik zit en dan komen ze zelf naar me toe als er iets aan de hand is. Ondertussen kan ik dan genieten van het weer of mijn boek.

Als ik dit zo lees is het best een saaie routine, maar met kinderen is niks saai. Ze zorgen er wel voor dat er iets speciaals gebeurt haha! Gelukkig zijn er ook ontzettend veel andere au pairs in de omgeving. Zo is er een whatsappgroup - die vol zit - met 250 au pairs allemaal in de buurt van Auckland! Daarnaast zijn er ook wat au pairs uit de buurt waar ik gezellige dingen mee kan doen.

Meteen de eerste zaterdag ben ik na wat mailcontact naar de roeiclub gegaan op Te Atatu Peninsula, zo’n 20 minuten rijden met de auto. Helaas was er geen plek in de boot maar na een rondleiding heb ik wel een goede indruk gekregen van de club. Door een berichtje in die mega groep heb ik na het roeien een Duitse au pair uit Te Atatu ontmoet en hebben we een mooie wandeling rond het schiereiland gemaakt. Met zowel een stralende zon en stromende regen binnen 10 minuten, typisch weer van Nieuw-Zeeland!

De tweede week ben ik voor de tweede keer naar de mall op 10km afstand gegaan. Daar heb ik met twee andere Duitse au pairs afgesproken en dat was heel gezellig. Het ene meisje woont aardig dicht bij mij en heeft ook een kind op dezelfde school dus dat was super toevallig.

Die zaterdag ben ik ook naar Auckland City Centre gegaan met een Duits au pair meisje die ik al vanaf de oriëntatie kende. Het was heel fijn om weer even een bekend gezicht te zien en alles vanaf het begin te kunnen bespreken. Auckland is niet zo heel groot en in een dag heb ik ook wel het gevoel gehad dat ik alles heb gezien. De haven was vooral heel mooi en niet onverwachts dat Auckland ‘the city of the sails’ wordt genoemd. We hebben de winkelstraat doorgelopen, super leuk ergens op een pleintje gezeten met allemaal food trucks, muziek en picknicktafels dichtbij het water.

Het openbaar vervoer is hier trouwens goed. Ik heb nu een paar keer met de trein gereisd en ben erg blij dat Swanson een (eind)station heeft! Het systeem is een beetje hetzelfde als de Nederlandse, met een ATHOP Card die je moet inchecken, alleen is het dan veel goedkoper. De trein is een beetje zoals een combinatie van een luxe tram of een open trein, hartstikke prima. Dit treinstelsel is ook alleen voor Auckland en de buitenwijken, niet naar de rest van het eiland.

Nou ik denk dat dat al wel weer genoeg leesvoer is haha! Volgende blogs zullen nog meer van mijn tripjes zijn. Ik hoop dat jullie het weer leuk vonden en vergeet niet om ook bij de foto’s te kijken! Daarnaast mag je me altijd vragen stellen en vind ik het super leuk om de reacties te lezen, bedankt daarvoor!

Liefs, Sylke

#2 Mijn nieuwe familie, het huis en links rijden in ‘mijn eigen’ auto!

Hi there,

In deze blog zal ik mijn familie aan jullie voorstellen en schrijven over mijn nieuwe thuis, auto en omgeving! Vergeet zeker niet de bijbehorende foto’s te kijkenvoor een beter beeld.

Mijn gastfamilie bestaat uit drie/vijf gezinsleden; moeder, zoon en dochter (maar we kunnen de kat en nieuwe hond ook niet vergeten). De moeder, iedereen noemt haar G, is ontzettend aardig en zorgt ervoor dat ik alles heb en me thuis voel. ‘s Avonds als de kinderen in bed liggen, praten we veel, ze is heel geïnteresseerd en heeft zelf veel gereisd. Ze is niet van oorsprong Kiwi en heeft ook niet dat ontzettende NZ-accent, ik vind haar daarom ook heel goed te verstaan. G werkt lange dagen en daarom wil ze graag een au pair voor de kinderen en om haar te helpen met bijvoorbeeld het huishouden. Haar ex-man woont op het zuidereiland en daar gaan de kinderen vaak heen in de vakantie, maar ze zitten hier dus op school.

Het oudste kind is Alanah, ze is 7 jaar en gaat naar de basisschool. Ze houdt van spelen in het park en met Ethan’s auto’s of wat lezen en tv kijken. Alanah was al snel aan mij gewend en vind het super gezellig om iets met mij te doen. Alanah is erg zelfstandig en kan al veel zelf. Al moet ik nog wel haar veters strikken want anders vergeet ze die haha. Ook is ze geïnteresseerd in mijn mobiel en alles wat erop staat, wat niet altijd even handig is ;)...

De jongste van het stel is Ethan, van 4 jaar oud. Hij zit nu nog op de kinderdagverblijf maar gaat volgend jaar, in februari start het nieuw schooljaar, naar de zelfde basisschool als Alanah. Ethan houdt enorm van zijn auto’s en vind het leuk om met de kat te spelen. Daarnaast is hij ook gek op de tv en een bad! Kleding aantrekken en luisteren is voor Ethan wat lastig nog, maar ondertussen ben ik er ook achter hoe je dat tactisch kan stimuleren :). Ethan vond het in het begin soms moeilijk als zijn moeder er niet was, maar nu is hij ook gewend en vind hij het leuk om me allemaal vragen te stellen.

De familie heeft ook een kat, hij heet Raffi en is veel buiten maar als hij eenmaal binnen is vindt hij het heerlijk om aandacht te krijgen en op schoot te kruipen, daarnaast slaapt hij ook vaak op het bed van de moeder of een van de kinderen. En dan de nieuwe hond! 7-maand oude Jedi is een dag later aan het gezin toegevoegd dan ik. De Duitse Herder is in een asiel geboren doordat zijn baasje niet zo lief voor zijn zwangere moeder was. Gelukkig heeft Jedi er niets aan over gehouden en vind ze het super leuk om te spelen en te wandelen, maar is ze ook gek op aandacht. Achter het huis is een stukje met een hek eromheen waar Jedi altijd blijft, maar voor nu slaapt ze nog even in de garage ‘s nachts omdat het anders te koud is.

De familie woont in een heel mooi huis met maar een verdieping. Ik heb mijn eigen fijne kamer inclusief twee-persoons bed, kledingkast, nachtkastjes, ander kastje, stoel en tv! Al heb ik die laatste nog maar een keer aangezet haha. De keuken en woonkamer zit aan elkaar wat het heel gezellig maakt, en de studeerkamer zit er met twee grote deuren aan vast, maar die kunnen dicht. Ik deel een badkamer met de kinderen, wat prima gaat. De tuin hier is ook heel groot en achter het huis is een soort heuvel met prachtig uitzicht over het ‘dal’ en de andere heuvels met bossen, de weg en wat huizen. Aan de voorkant is een plek voor de twee auto’s (kom ik later nog op terug!), een moestuintje, een grasveld en het zwembad! Het is een 25meter bad, serieus, ik heb het uitgemeten want kon het zelf ook niet geloven, en kijk er nu al naar uit om mijn baantjes te gaan zwemmen zodra het zomer is. Tussen december en februari kan het lekker warm worden hier (25-30°C) en dan is een zwembad in de tuin echt suupeer!

En dan de nieuwe aanwinst waar ik enorm blij mee ben, ‘the red car’! Voor mijn komst heeft de familie een Mazda3 gekocht, omdat deze heel zuinig rijdt en dus ook economisch vriendelijk is :). Het is een automaat, wat super praktisch is met al die heuvels hier. Het links rijden was wel even wennen, gelukkig ben je vaak niet de enige op de weg en kan je dus andere auto’s volgen. Toch moest ik natuurlijk elke keer nadenken over afslaan, invoegen, rotondes (want die gaan ook de andere kant op), inhalen etc. De ruitenwisser en richtingsaanwijzers zaten ook aan de verkeerde kant voor mij, dus ik heb vaak de ruitenwissers aangedaan terwijl ik een afslag nam of mijn richtingaanwijzers aan zodra het ging regenen! Maar ik rij nu ongeveer een week in de auto en ben al helemaal gewend aan alles, hij rijdt ook zo fijn! Ik vind het leuk om uitstapjes te maken en de kinderen naar en van school te rijden met de blitse rode auto. Ondertussen gaat het richting aanwijzen, ruiten wissen en links rijden heel goed en ookal blijf ik alert om foutjes te voorkomen, het gaat meer vanzelf.

Tot zover mijn introductie aan jullie over mijn nieuwe thuis. Volgende zal een blog worden van mijn eerste ervaringen rond Auckland en met de kinderen! Bedankt voor het lezen en alle lieve reacties op de vorige blogs, ik word daar erg blij van en vind het leuk om te lezen dat jullie ernaar uitkijken en op de hoogte willen blijven van mijn ervaringen!

Liefs,
Sylke

#1 Voorbereidingen, reis en oriëntatieweekend

Hoi allemaal,

Hierbij mijn eerste blog over de voorbereidingen, reis en oriëntatie weekend van het begin van mijn jaar in Auckland, Nieuw-Zeeland als au pair bij mijn nieuwe gastfamilie! Foto’s staan apart onder het mapje foto’s :).

Het begon allemaal 12 maanden geleden toen ik me opgegeven heb voor het Nieuw-Zeelandse au pair programma van Travel Active. Na een heleboel documenten, mailtjes, recensies, een interview in het Engels en een voorbereidingsdag kon ik in maart dit jaar mijn documenten opsturen naar Travel Active, die het doorstuurde naar de partnerorganisatie Dream Au Pair in Nieuw-Zeeland. Vanaf daar ging het super snel. Ergens op een woensdag werden mijn documenten goedgekeurd bij Dream Au Pair en meteen vrijdag, dus twee dagen later, kreeg ik twee mailtjes van 2 superleuke gezinnen. De dagen daarna, zaterdag en maandag heb ik geskyped. Wat was dat spannend zeg, maar met een beetje zelfvertrouwen in mijn Engels en een hele hoop enthousiasme is me dat enorm mee gevallen. De eerste familie die ik geskyped heb was meteen mijn favoriet, wat ik van te voren niet had verwacht. De moeder was super enthousiast, de kinderen hadden leuke leeftijden, ze woonden heel mooi in het buitengebied met veel natuur om hun heen en ook niet te vergeten, ik zou alle schoolvakanties vrij hebben! Dit zou mijn toekomstige gastfamilie worden!

Na een contract te tekenen en mailtjes over en weer naar mijn hostmoeder zat er niks anders op dan wachten. Ondertussen ben ik nog op vakantie geweest naar Spanje met 5 vriendinnen en op interrail met 2 vriendinnen naar Berlijn, Praag, Budapest en Michelstadt! Zo erg was dat wachten dus niet. En eindelijk was het dan zover, mijn 18e verjaardag waarop ik mijn visum zou kunnen aanvragen en daarna mijn vliegticket zou mogen boeken. Hier wil ik dan ook even een shoutout naar mijn moeder geven; dankjewel mama voor het regelen terwijl ik aan de andere kant van Europa zat.

Pfoe, yes, ticket geboekt, tassen gepakt, iedereen gedag gezegd (wat me niet makkelijk af ging) en op naar het verre Nieuw-Zeeland, een reis van 32 uur in mijn eentje met een tussenstop in China. Gelukkig ben ik daar twee leuke Nederlandse meiden tegen gekomen die dezelfde vlucht en dus transfer hadden naar Auckland en kon ik met hun die tijd optrekken. De vluchten waren prima, alleen mijn eet- en slaapritme werd helemaal omgegooid. Vliegtuig-avondeten om 4 uur ‘s middags met ontbijtjes om 12 uur ‘s nachts en weinig slaap maakte dat ik eenmaal in het hotel in Auckland heel moe was. Toch heb ik mijn slaap kunnen uitstellen om een jetlag zoveel mogelijk te voorkomen en dat is aardig gelukt!

De volgende ochtend in het hotel was het tijd voor de orientatie. We hebben op de eerste dag veel dingen besproken over het au-pair leven, verwachtingen van het gezin en wat formele dingen zoals bankzaken etc. De tweede dag hadden we ‘s ochtends een super goede ehbo cursus en ‘s middags een wat minder uitgebreide theorie-les voor het autorijden. Van de 15 au pairs bij oriëntatie waren er 13 Duits, dus ik heb in die twee dagen beter mijn Duits geoefend dan Engels maarja, ik heb er ook wat leuke andere meiden leren kennen om wellicht een keer mee te gaan reizen.

De tweede dag van orientatie was het dan smiddags zover, we zouden opgehaald worden door onze gastfamilies! Ik was heel benieuwd naar alles, de moeder, kinderen, het huis, de omgeving, het rijden, de kat en de eventuele hond. Hierover zal ik volgende blog vertellen en hopelijk komt die er al snel aan! Sorry voor deze eerste lange blog, schrijvers-familie denk ik maar ;)! Als er nog vragen zijn, mail of app mij gerust, alleen maar leuk!

Veel lieve groetjes vanuit het prachtige Aotearoa (Nieuw-Zeeland in Maori)!
Sylke
(Mag ondertussen uitgesproken worden als sylkie ;)

Welkom op mijn Reislog!

Hoi en welkom op mijn reislog!

Hier zal ik voor de komende periode mijn avonturen en ervaringen met jullie delen. En als je mij een beetje kent, dan weet je dat foto’s en video’s niet zullen ontbreken! Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer ik een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie heb gepost? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Lieve groetjes,

Sylke